مجتبی رضایی قهرمان «پاور رنجر جنگاوران» است

«پاور رنجر جنگاوران» نام یک سبک در ورزش رزمی است که شروع آن در ایران از سال ۸۵ کلید خورده است. در این رشته بین‌المللی رزمی که اساسش بر پهلوانی و اخلاق ورزشی گذاشته شده، بدن باید آمادگی کامل داشته باشد، زیرا ضربات در این سبک، حقیقی بوده و همچنین در بخش بزرگ‌سالان از هیچ وسیله محافظی استفاده نمی‌شود.

شخصی که در این رشته فعالیت می‌کند باید از لحاظ ذهنی نیز تمرکز و آمادگی زیادی داشته باشد تا در جریان مبارزات این ورزش آسیب جدی نبیند. سیدمجتبی رضایی‌اصل یکی از جوانان محله لشکر و جانشین فرمانده پایگاه بسیج شهید صیاد شیرازی در مسجد امام حسن مجتبی (ع) است که در حال حاضر به‌عنوان مربی این سبک در پنج باشگاه ورزشی مشغول تعلیم کارآموزان زیادی است. 

او بهمن گذشته در مسابقاتی که ازسوی فدراسیون رزمی برگزار شد، مقام اول کشوری را در رده بزرگ‌سالان از آن خود کرد که همین موضوع بهانه‌ای شد برای گفتگوی شهرآرامحله با وی تا این‌گونه به سایر فعالیت‌ها و وجوه زندگی این ورزشکار نیز پی‌ببریم.

هفت سال فعالیت در سبک رزمی

سیدمجتبی رضایی‌اصل متولد سال ۷۰ است و حدود هفت سال نیز در سبک رزمی «رپنر» فعالیت  کرده است. او پس از آشنایی با سبک پاور رنجر جنگاوران به این رشته ورزشی علاقه‌مند شده، آن را در شیراز نزد استاد رحیمی مبدع این رشته آموخت و در حال حاضر نیز هفت ماه است که خودش به آموزش این ورزش می‌پردازد.

برنامه‌ مجتبی این است تا در مدتی کوتاه این رشته را بین بچه‌های مسجدی و هم‌محله‌ای‌هایش ترویج دهد

رضایی در این رشته دارای چهارمقام استانی و یک مقام اول کشوری است و در بین شاگردانش نیز تاکنون سه نفر توانسته‌اند به مقام‌های کشوری دست یابند. برنامه‌اش این است تا در مدتی کوتاه این رشته را نخست بین بچه‌های مسجدی و بعد در بین بقیه هم‌محله‌ای‌هایش در قاسم‌آباد ترویج دهد.

مذهب و ورزش در کنار هم

سید مجتبی از تشکیل حلقه‌های صالحین در مسجد امام‌حسن‌مجتبی (ع) می‌گوید که خودش بانی آن بوده و درمقایسه با حلقه‌های صالحین بیشتر مساجد ویژگی‌های خاصی دارد.

این حلقه که در دو رده سنی نوجوانان و بزرگ‌سالان عضو گرفته است در کنار برنامه‌های دینی مذهبی، فعالیت‌های فرهنگی، تفریحی و ورزشی را نیز برای اعضای خود تدارک دیده است که هفته‌ای یک ساعت آموزش رایگان سبک ورزشی پاور‌رنجر جنگاوران جزئی از فعالیت‌های ورزشی این حلقه به شمار می‌رود.

زیرزمین منزل پدری سید مجتبی نیز وقف شده است برای حسینیه محمد رسول‌ا... که همواره درش به روی اهالی محله لشکر گشوده است تا به قول خود سیدمجتبی جایی باشد برای تبادل نظر میان جوانان محله که می‌خواهند در جایی دنج دور هم بنشینند و درارتباط با مباحث دینی و اعتقادی بحث کنند. در همین مکان است که برای اردو‌های ورزشی فرهنگی و برنامه‌های مذهبی برنامه‌ریزی می‌کنند.

برنامه‌های حسینیه

درِ حسینیه محمدرسول‌ا... به روی همه جوانان محله باز است و به گفته رضایی تعداد جوانانی که از جلسات هفتگی آنجا استقبال می‌کنند به بیش از صدنفر هم می‌رسد. سخنرانی ماهیانه و طرح مباحث دینی روان‌شناسی و حتی اجرای برنامه‌های ورزشی در همین مکان، از فعالیت‌هایی است که هدفش ایجاد گرایشات دینی در جوانان است. 

اعضای جوان این حسینیه در برنامه‌هایی، چون رزمایش گردان‌های بیت‌المقدس و مسابقات و برنامه‌های ورزشی دیگر شرکت می‌کنند. سه‌شنبه هر هفته نیز برنامه زیارت حرم را دارند.

هیئتی برای همه

فعالیت‌های رضایی در محله‌اش به همین‌ها که گفتیم محدود نیست. او هیئتی با نام محمد رسول‌ا... را نیز زیرنظر سازمان تبلیغات به ثبت رسانده که متشکل از جوانان و نوجوانان محله‌اش و همچنین کسانی است که شاید در هیئت‌های دیگر از حضور آنان استقبال نمی‌شود.

خودش می‌گوید: «در هیئت ما مهم نیست جوانی که وارد می‌شود چه تیپ و قیافه‌ای داشته باشد. هر عقیده و تفکری هم که داشته باشد، وقتی می‌آید در کنار بچه‌های هیئت می‌نشیند، در بحث‌های ما شرکت می‌کند و پای حرف سخنران‌ها می‌نشیند محال است که تغییر نکند.»

او در توضیح حرف‌هایش می‌گوید: «جوانانی بوده‌اند که در آغاز ورود به این هیئت، زنجیر به گردنشان می‌انداختند و شلوار تنگ می‌پوشیدند ولی کم‌کم وقتی خودشان در بین بچه‌های دیگر قرار گرفتند هم‌رنگ جماعت شدند بی‌آنکه من آنها را ملزم کنم یا قانون خاصی برای پوشش آنها بگذارم.

من معتقدم وقتی این آدم‌ها را متوجه توانایی‌هایشان کنم بدون اینکه از سوی من یا سایر بچه‌های هیئت کنایه‌ای متوجه آنها شود، خودبه‌خود در فضای دوستانه هیئت تغییر می‌کنند.»

گذشت ۶ ماه و کسب مقام کشوری

رضا فرجی از شاگردان سیدمجتبی است که همراه او به دفتر روزنامه آمده. با کتفی که در آخرین مسابقه کشوری بهمن در کرمانشاه شکسته است؛ مسابقاتی که او و رضایی هر دو در آن شرکت داشتند.

او که تنها شش ماه است از رشته ورزشی تخصصی‌اش «شنا» کناره گرفته و وارد این رشته رزمی شده، یکی از سه شاگردی است که در این مسابقات مقام آورده است. او می‌گوید: «استاد رضایی در حال حاضر پنج باشگاه فعال دارد که در آن جوانان و نوجوانان بسیاری را در حد حرفه‌ای آموزش می‌دهد؛ کسانی مثل من که بعد از شش ماه از ورودم به این رشته توانستم در مسابقات کشوری مقام بیاورم.»

اخلاق؛ شرط اول ورزش

«گر طالب فیضی، افتادگی آموز» پایان‌بخش حرف‌های سید مجتبی می‌شود. این جمله‌ای است که آن را بار‌ها برای کارآموزانش تکرار کرده است و خودش نیز به آن عمل می‌کند.

او همیشه در باشگاه به شاگردانش گوشزد می‌کند که اگر کسی در ورزش  اهل دود و دم باشد نفس کم می‌آورد و این به ضرر خود او تمام می‌شود. حرف دیگری را نیز همواره به کارآموزانش یادآوری می‌کند و آن داشتن اخلاق ورزشکاری است که نه تنها شرط اول بلکه مهم‌ترین شرط موفقیت در ورزش است.

* این گزارش چهارشنبه، ۲۱ اسفند ۹۲ در شماره ۹۴ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.